Podstawa programowa wychowania przedszkolnego, statut oraz regulamin naszej placówki dostepny jest w sekretariacie placówki 🙂
Nasze przedszkole to jedyne i wyjątkowe miejsce, w którym realizujemy autorskie programy nauczania. Wszystkie zawarte w nich treści są przeanalizowane przez psychologa, pedagogów i logopedę. Tworząc programy były brane pod uwagę: możliwości dzieci, zainteresowania, potrzeby, indywidualny rozwój (każde dziecko jest inne- wyjątkowe i dla nas najważniejsze). Uczymy poprzez zabawę różnymi metodami.
Pracujemy na Podstawie Programowej dla wychowania przedszkolnego zgodnie z wymogami Ministerstwa Edukacji Narodowej 🙂
Od początku działalności naszego przedszkola, w codziennej pracy wykorzystujemy następujące metody i filozofię pracy (w ramach opłat czesnego)
Plan daltoński polega na metodzie indywidualnej pracy uczniów a więc zrywa z tradycyjnym sztywnym klasowo lekcyjnym systemem nauczania. Twórczynią tego systemu jest amerykańska nauczycielka Helena Parkhurst. Myśl organizowania pracy indywidualnie zrodziła się u Parkhurst ok. 1905 roku, kiedy zaczynając swą karierę nauczycielską wpadła na pomysł indywidualnej nauki każdego z uczniów. Poprosiła starszych uczniów, aby pomogli młodszym oraz przy ich pomocy przerobiła magazyn szkolny w klasę, w której każdy kąt przeznaczyła na inny przedmiot. Parkhurst chciała, aby nauczanie masowe w klasie zastąpić samodzielnym uczeniem się dzieci w szkole, pozwolić dzieciom uczyć się we własnym tempie, pobudzić do współpracy, zastosować indywidualne sprawdzanie wyników pracy u każdego ucznia przez nauczyciela.
Plan daltoński zyskał popularność, dlatego, że umożliwiał dostosowanie tempa nauki do rzeczywistych możliwości ucznia, wdrażał dziecko do polegania na sobie, budził inicjatywę i samodzielność młodzieży zarówno w działaniu jak i myśleniu, wyrabiał poczucie odpowiedzialności za wykonanie podjętego zadania, zmuszał do poszukiwania najlepszych i najprostszych metod pracy.
Jak możemy zachęcić małe dzieci by przejęły inicjatywę?
Jak możemy stymulować ich by odkrywały środowisko?
Jednym z głównych powodów by przyprowadzać dzieci do przedszkola w tak wczesnym wieku jest możliwość spotykania się z rówieśnikami. Dla dzieci w tym okresie rozwoju ważne jest by czuły się wolne w podejmowaniu inicjatywy. Nauczyciel może stymulować je przez dawanie impulsów oraz dawanie im konkretnych przykładów.
Helen Parkhurst oparła swój plan edukacyjny na trzech głównych zasadach:
1. Nauka wolności
2. Nauka samodzielności
3. Nauka współpracy
Swoboda / Odpowiedzialność
Granice są potrzebne, ponieważ w szczególności małe dzieci potrzebują więcej treningu niż te starsze. Oczywiście jest różnica w sposobie, jakim dzieci radzą sobie z daną swobodą. Nauczyciele muszą to przemyśleć. Czasami zastanawiasz się czy ten system nie sprawił, że dzieci mają zbyt lekkie życie. Ogólnie mówiąc celem tego systemu jest nauczyć dzieci dobrze używać swobody i odpowiedzialności. Kiedy ćwiczenie staje się zbyt trudne dla konkretnego dziecka by mogłoby uporać się z nim sam, nauczyciel służy pomocą. Powszechnie wiadomo, że wszystko, do czego dochodzimy sami jest łatwiejsze w zapamiętaniu niż większość lekcji prowadzonych przez nauczyciela. Nadmierne tłumaczenie powoduje utratę inicjatywy u dziecka. By umożliwić organizację Daltona przejrzystą wizualizujemy proces. Poczucie odpowiedzialności będzie stymulowane wtedy, gdy dzieci będą mogły planować i ukończyć ich pracę z pewną administracją.
Wizualizujemy dni tygodnia.
Wizualizujemy program dnia.
Wizualizujemy „obowiązki domowe”.
Wizualizujemy zadania szkolne.
Wizualizujemy współpracę.
Program Dar Zabawy powstał z troski o naturalny rozwój dziecka, o przywrócenie wartości zabawie, zabawkom i całej istocie dzieciństwa.
Program uwzględnia założenia teoretyczne koncepcji Friedricha Froebla. Szczególny nacisk położony jest na aktywność zabawową w procesie poznawania przez dziecko świata. Zabawa, będąca wrodzoną potrzebą, według niemieckiego pedagoga, jest główną formą aktywności dziecka i nie powinna być kierowana przez nauczyciela ani ograniczana, a bardzo dyskretnie i rozsądnie nadzorowana. Dzieci powinny czuć się bezpieczne fizycznie i psychicznie.
Koncepcja aktywności oparta jest na działaniach dzieci w sali przedszkolnej, a także poza nią. Niezwykle ważną rolę stanowi kontakt z materiałami, których dostarcza przyroda, zwanymi darami natury, bogactwami przyrody, darami ziemi oraz wykorzystanie materiałów dydaktycznych i pomocy edukacyjnych stworzonych przez dorosłego dla dziecka.
Najważniejszą częścią programu Dar Zabawy są zabawy edukacyjne, których zadaniem jest podkreślenie wspólnoty dorosłych i dzieci oraz wykorzystanie do tych zabaw tzw. darów, czyli przedmiotów, które w pełni służą rozwojowi dziecka.
W planowaniu pracy w oparciu o program Dar Zabawy pamiętamy, iż edukacja jest indywidualnie modelowana, planując prace mamy zawsze na względzie potrzeby rozwojowe dzieci, pamiętając że ich główną potrzebą jest zabawa.
Niezwykle ważne jest zorganizowanie przy współudziale dzieci przestrzeni zabawy, stworzenie specjalnych miejsc do zabaw tzw. kącików do zabaw tematycznych. W przedszkolu realizującym program Dar Zabawy powinny znaleźć się kąciki, m.in.: darów, twórczych prac ręcznych, badawczy i gospodarczy.
Realizujac pedagogikę froeblowska wykorzystujemy również DARY- zestaw materiałów edukacyjnych, składajacych się z 14 pozycji (pudełek).